FSSPX, FSSPX - inne kwestie, FSSPX po Traditionis Custodes, Kościół posoborowy, Polemika, Tradycjonalizm

Bractwo św. Piusa X nie jest wyjściem: Przyczyny kanoniczne (1 z 3)

By Traditio et Fides
31 sierpnia, 2021

Po Traditionis Custodes niejeden miłośnik Tradycji myśli o FSSPX. Ostrzegamy przed tym, gdyż status kanoniczny nie zmienił się.

Posłuchaj

Po tym, jak Franciszek za pomocą motu proprio Traditionis Custodes praktycznie zakazał Mszy Trydenckiej wielu katolików przywykłych w ostatnich latach do Tridentiny rozważa, czy chodzenie na Msze do Bractwa św. Piusa X nie jest może dozwoloną opcją. Niestety FSSPX taką opcją nie jest i należy nadal go unikać. Na poparcie tej tezy przedstawimy następujące przyczyny:

Przyczyny kanoniczne
Przyczyny moralne
Przyczyny duchowe

1. Przyczyny kanoniczne

Do FSSPX chodzić nie wolno, gdyż w statusie kanonicznym FSSPX, którym pisaliśmy już w roku 2014, nie zmieniło się dokładnie nic. Bractwo pozostaje nadal kanonicznie nieregularne.

A co to znaczy?

Nieregularność kanoniczna trwa

Jak już podawaliśmy w naszym cyklu „Dzieje grzechu” lub o tym, że Bractwo św. Piusa X nie jest ratunkiem Kościoła na skutek suspensy samego arcybiskupa Lefebvra z 22 lipca 1976 oraz związanej z tym suspensy całego Bractwa kapłani FSSPX są co prawda ważnie wyświęceni, ale pozostają suspendowani.[1] Z tego względu Bractwo św. Piusa X jako takie cechuje nieregularność kanoniczna (irregularitas canonica). Termin ten, którego obecna wersja polska brzmi „nieprawidłowość kanoniczna”, dawniej mówiono o „niezdolności kanonicznej”,[2] jest terminem technicznym prawa kanonicznego i oznacza:

„Przeszkodę trwałą (por. kan. 1040 CIC 1983), ustanowioną prawem kościelnym ze względu na godność posługiwania, a zabraniającą w pierwszym rzędzie przyjmowaniaświęceń, w konsekwencji zaś także ich wykonywania.”[3]

Bractwo jako takie znajduje się zatem w stanie nieprawidłowości (irregularitas) kanonicznej, a “jego duchowni są nadal suspendowani, czyli nie pełnią w sposób uprawniony żadnej posługi w Kościele”, o czym Komisja Ecclesia Dei przypomniała w piśmie z 1. 10. 2012 roku.[4]

Jeśli kapłanom FSSPX nie wolno, według postanowień kanonu 1040 „wykonywać święceń”, to oznacza to, iż nie wolno im sprawować żadnych sakramentów.

A czy ich sakramenty są mimo to ważne?

Jedne są, inne nie są. Niektóre sakramenty, jak Chrzest, Bierzmowanie, Eucharystia, Ostatnie namaszczenie, Kapłaństwo są udzielane ważnie (valide), to jest sam sakrament ma miejsce, ale niegodziwie (ilicite),[5] to jest poza normami prawnymi Kościoła. Inne natomiast sakramenty mianowicie te, do których sprawowania potrzebna jest władza jurysdykcji (potestas iurisdictionis), o której mowa była tutaj, takie jak Spowiedź i Małżeństwo, są po prostu nieważne, to jest nie mają w ogóle miejsca. Nieważność spowiedzi i ślubów udzielanych w Bractwie poświadcza również „papież” Franciszek (zakładając przez chwilę, iż jest on papieżem), mianowicie przez to, iż 1 września 2015 udzielił on Bractwu św. Piusa X jurysdykcji spowiedzi na czas trwania Roku Miłosierdzia (8 grudnia 2015 do 20 listopada 2016) i w ostatnim akapicie listu napisał:

(…) rozporządzam i postanawiam, że osoby, które w Roku Świętym Miłosierdzia przystąpią do sakramentu pojednania u kapłanów z Bractwa Św. Piusa X, otrzymają ważne (valide) i zgodne z prawem (licite) rozgrzeszenie.

Tenże Franciszek dnia 21 listopada 2016 w liście apostolskim Misericordia et misera przedłużył Bractwu na czas nieokreślony prawo do rozgrzeszania w sakramencie spowiedzi, czym już pisaliśmy. Chociaż nie uważamy, że Bergoglio jest papieżem, to z punktu widzenia prawnokanonicznego kroki te byłyby bezsensowne, gdyby przedtem Bractwo prawo do słuchania spowiedzi miało. Po co bowiem udzielać komuś czegoś, co ten już posiada. Podobnie ma się sprawa z udzielaniem ślubów w FSSPX. Dnia 4 kwietnia 2017 – w liście do przewodniczącego Komisji Ecclaessia Dei i prefekta Kongregacji Nauki i Wiary została przekazana wola Franciszka, by

„dać ordynariuszom możliwość delegowana władzy przyjmowania ślubów małżeńskich wiernym, którzy powierzyli się opiece duszpasterskiej Bractwa”.

**Reklama własna:** **Odwiedź nasz sklepik online!**

Jeśli więc dopiero od 4.04.2017 biskup diecezji mógł delegować swoją potestas – władzę jurysdykcji – do błogosławienia małżeństw, to jedynie dlatego, że przedtem te małżeństwa błogosławione i tym samym ważne nie były. Jeśli więc przyjmiemy, że Franciszek jest papieżem, to oznacza to, iż do 8 grudnia 2015 grzechy w Bractwie nie były odpuszczane, ani też do 4 kwietnia 2017 małżeństwa w FSSPX nie były błogosławione względnie ważnie zawierane. Zatem wierni i księża FSSPX nie byli ze swoich grzechów ciężkich rozgrzeszani, a pary zawierające małżeństwo w FSSPX przed 4 kwietnia 2017 nadal żyją na kocią łapę i znajdują się również w grzechu ciężkim, chyba że uważniły swoje małżeństwa (sanatio in radice por. kan. 1161-1165 CIC 1983) w Kościele. Jak widać niestety w FSSPX grzechy ciężkie są mnożone, gdyż według katolickiej teologii moralnej grzechem ciężkim jest:

Przyjęcie nieregularnych święceń przez kleryków FSSPX
Korzystanie z władzy święceń kapłanów FSSPX w ich osobistym stanie nieregularności w ramach nieregularnie kanonicznego Bractwa
Korzystanie z posługi zasuspendowanego kapłana przez wiernych FSSPX

Zatem każdy, kto dał się wyświęcić w Bractwie popełnił grzech ciężki i trwa w tym stanie, każdy kapłan FSSPX posługujący, to jest udzielający sakramentów, każdorazowo grzech ciężki przez to popełnia, a wierny, który bez konieczności, takiej jak np. niebezpieczeństwo śmierci i brak innego kapłana, z tej posługi korzysta, także każdorazowo grzech ciężki popełnia.