We pewnej sztuce Oskara Wilde’a pada zdanie: “Ona używa tak wielu słów, by powiedzieć tak mało”. I oczywiście tak jest, że każdy słowotok ma się odwrotnie proporcjonalnie do treści. Nic dziwnego, że św. Jan Biskup milczał i swoją godność zataił, bo wiedział, że jak odkryją, to go ponownie do posługi biskupiej zagonią, która przyjemna nie jest, bo trzeba mówić, politycznie manewrować i mieć wszystkich na głowie. Ciekawe jest też wyrzucanie opata przez zbuntowanych zakonników, którzy go sami sobie wybrali i przyjmowanie go na nowo. Św. Saba i św. Jan z pewnością na pustyni byli szczęśliwi, ale musieli wrócić.

Św. Jan Damasceński jest ostatnim Ojcem Wschodu, to jest tym który zebrał całą dotychczasową naukę i dodał sporo od siebie, zwłaszcza w kontekście sporu o obrazy. Pomimo pracy z kalifacie, to jest styczności ze światem polityki, najazdu Saracenów, sporu o obrazy i innych zawirowań dożył 104 lat. Więc jak Pan Bóg zechce, to wszystko na korzyść jego świętym wychodzi.