
Ponieważ sumienie jest ostateczną normą subiektywną czynu, to działając w oparciu o sumienie wątpliwe grzeszymy. Jeśli pielęgniarka aplikując lekarstwo wątpi, czy nie uszkodzi ono lub nie otruje pacjenta, to aplikując je mimo wszystko grzeszy lekko – narażając go na uszkodzenie – lub śmiertelnie – narażając go na śmierć. Nie ma tutaj znaczenia, czy lekarstwo to placebo, a pielęgniarka obiektywnie nie ma racji. Liczy się stan jej sumienia w momencie popełniania danego czynu. I tak ktoś myśląc:
To najwyżej popełnię grzech lekki
faktycznie popełnia grzech lekki, a myśląc
To najwyżej popełnię grzech ciężki
popełnia grzech ciężki. Jednak zdaniem większości moralistów, jeśli popełniamy jakiś czyn nie wiedząc, czy to grzech ciężki czy lekki, popełniamy co najwyżej grzech lekki.
Rozdział III.
O sumieniu wątpliwym

Możliwość komentowania dla zalogowanych użytkowników.