W życiu św. Wincentego a Paulo widać wyraźnie, jak bardzo to, co wysokie styka się z tym, co niskie i jakiego uniżenia trzeba, by potem być przez Boga wywyższonym. Św. Wincenty nie wybrał sobie niewolnictwa, ale empatia, która wówczas w nim powstała, pozoliła mu zrozumieć sytuację galerników, potem arystokracji, potem królewskiego dworu. Wszędzie zamknięcie, wszędzie przymus.