Pater noster, Libera nos i Haec commixtio to przede wszystkim choreografia rąk, dłoni i palców. Prawa dłoń, lewa dłoń, tu trzyma, tu przekłada, tu dłonie na korporale, bo kapłan klęka. Prawdziwa modlitwa ciała i chyba każdy oglądający ten fragment zadaje sobie pytanie, ile trwa bezbłędne nauczenie się tych wszystkich ruchów, które stają się z czasem sakralnymi odruchami. Oczywiście porównanie przepisanych ruchów i gestów kapłana podczas tych samych części Novus Ordo byłoby z punktu widzenia teologicznego wyrazu, skoro każdy gest ma swoje symboliczne znaczenie, pastwieniem się.
Wszystko w Vetus Ordo służy oddaniu czci Świętym Postaciom i uniemożliwieniu nieumyślnemu wylaniu Przenajświętszej Krwi i upuszczeniu Najświętszego Ciała. Odpowiedź na pytanie „Przy której Mszy kapłan bardziej jest skłonny utracić wiarę w Przeistoczenie?” jest jasna i dlatego zadawanie tego pytania mija się z celem. Msza Trydencka absolutnie każdym zaprogramowanym szczegółem mowy ciała tę wiarę głosi i do tej wiary przymusza. I nie są to, drodzy księża, którzy nas ewentualnie czytacie, „formalistyczne szczegóły”, jak chętnie mawiacie, tylko kultyczna cześć oddawana Bogu, wchodząca we wszystkie szczegóły i detale. I dlatego najbardziej nabożnie celebrowana Novus Ordo się niestety do tej pełni Vetus Ordo nie zbliża.
| Oremus. Praeceptis salutaribus moniti, et divina institutione formati, audemus dicere: | Módlmy się. Nauką zbawienną zachęceni i Boskim ustanowieniem przygotowani, ośmielamy się mówić: |
| Pater noster, qui es in caelis, sanctificetur nomen tuum. Adveniat regnum tuum. Fiat voluntas tua, sicut in caelo et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie. Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem. | Ojcze nasz, Któryś jest w niebie, święć się Imię Twoje. Przyjdź królestwo Twoje, Bądź wola Twoja, jako w niebie tak i na ziemi: Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie. |
| Sed libera nos a malo. Amen. | Ale nas zbaw ode złego. Amen. |
| Libera nos, quaesumus, Domine, ab omnibus malis, praeteritis, praesentibus et futuris: et intercedente beata et gloriosa semper Virgine Dei Genitrice Maria, cum beatis Apostolis tui Petro et Paulo, atque Andrea, et omnibus Sanctis, da propitius pacem in diebus nostris: ut, ope misericordiae tuae adiuti, et a peccato simus semper liberi et ab omni perturbatione securi. Per eumden Dominum nostrum Iesum Christum, Filium tuum. Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus. Per omnia saecula saeculorum. Amen. | Wybaw nas, prosimy Cię, Panie od wszelkich nieszczęść przeszłych, obecnych i przyszłych, a za przyczyną Najświętszej i chwalebnej zawsze Dziewicy, Bogarodzicy Maryi, świętych Apostołów Twoich Piotra i Pawła, oraz Andrzeja i wszystkich Świętych, udziel nam miłościwie pokoju za dni naszych, abyśmy wsparci pomocą miłosierdzia Twego i od grzechu byli zawsze wolni i od wszelkiej trwogi bezpieczni. Przez tegoż Pana naszego Jezusa Chrystusa, Syna Twojego, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. |
| Per omnia saecula saeculorum. Amen. Pax (+) Domini sit (+) semper vobiscum (+). Et cum spiritu tuo. | Przez wszystkie wieki wieków. Amen. Pokój (+) Pana niech (+) będzie zawsze z wami (+). I z duchem twoim. |
| Haec commixtio et consecratio Corporis at Sanguinis Domini nostri Iesu Christi fiat accipientibus nobis in vitam aeternam. Amen. | To połączenie i poświecenie Ciała i Krwi Pana naszego, Jezusa Chrystusa, niech się nam, którzy je przyjmujemy, przyczyni do żywota wiecznego. Amen. |
| Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis. Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis. Agnus Dei, qui tollis peccata mundi, dona nobis pacem. | Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami. (2 razy) Baranku Boży, który gładzisz grzechy świata, obdarz nas pokojem. |
Polski 
English
Możliwość komentowania dla zalogowanych użytkowników.