Kategoria: Rozważania majowe

„O miłości Maryi” I. Człowiek nędzny, ułomny, nie umiejący kochać jakby chciał i jakby powinien, z nieśmiałością tylko mówić może o takim przed­miocie jak miłość

„Nasza nadzieja w Maryi” I. Miłosierna przyczyna za nami Najświętszej Panny Maryi u Jej Boskiego Syna, nie potrzebuje do­wodów. Sama się zatwierdza niezliczonymi cudami, na

„O świętej nadziei” I. Bez nadziei życie byłoby jak świat bez słońca. Najświętsza Panna Maryja, w czasie gdy Króla nieba i ziemi na rękach jeszcze

„Czyny z wiary płynące” I. Chociaż Maryja była najczy­stszą i najświętszą z niewiast, jednak poszła oczyścić się w Świą­tyni, uchylić czoła przed kapła­nem żydowskim i

„Jak wierzyła Maryja” I. „Niech mi się stanie według słowa Twego!” odpowiedziała Anio­łowi zwiastującemu Jej rzeczy, tak niepodobne do prawdy! Uj­rzała od razu, że Bóg

„O życiu Maryi w ogólności” I. Na dwa sposoby żyje człowiek. Jest w nas życie fizyczne, zewnętrz­ne, cielesne, – i jest obok niego jednocześnie, życie

„O życiu w duchu Kościoła” I. Cóż to za szczęście wierzyć! Człowiek, który nie wierzy, jest bez nadziei. Rozważmy to słowo: bez nadziei. A zatem

„Eucharystia” I. Nie możemy święciej zakończyć miesiąca u stóp Maryi przepędzonego, jak rozmyślaniem o Przenajświętszym Sakramencie, który jest koroną dowodów miłości Chrystusa Pana dla człowieka.

„O pokorze Maryi” I. Zapiski z nauk nieodżałowanej pamięci kapłana, z których czerpiemy te rozmyślania, zaczynają się od pokory; – my przy końcu dopiero ośmielamy

„Dar (oddanie) samego siebie” I. Przypatrywaliśmy się Najświętszej Matce Jezusowej i naszej, w różnych chwilach Jej ziemskiego życia, pragnąc w tym z Nią zapoznaniu się

„Milczenie Maryi” I. Św. Jan Ewangelista opisujący w sposób obszerny i porywający ostatnie Pana Jezusa do uczniów swoich przemowy i nauki w Wieczerniku, po ustanowieniu

„Z Maryją za Jezusem” I. Dobiegamy kresu tego miesiąca, pełnego błogosławieństw, w którym Maryja nie kładła granic szczodrobliwości swojej. Za to, żeśmy się nieco do

„Mądrość prowadząca do miłości” I. Zrozumieć i ukochać, to podobno cała zagadka życia – i całe zadanie wieczności i to jest ta mądrość, o której

„Rozum czyli Rozumienie” I. Rozmowa Najświętszej Panny z Aniołem Gabrielem, zawiera bardzo bogaty przedmiot do rozmyślania. Prócz wielu innych cnót i darów, jakie przy tej

„Co to jest dar rady?” I. W życiu Najświętszej Panny dar rady był niezawodnie najważniejszym czynnikiem. Przyjście na świat Boga-człowieka, zależało od Jej przyzwolenia, a

„O darze umiejętności” I. Apostołowie, jak nam wiadomo, w dziesięć dni po Wniebowstąpieniu Chrystusa Pana, zgromadzeni byli w wieczerniku wraz z Najświętszą Panną, gdy na

„Moc w cierpieniu” I. Gdy Najświętsza Panna po rozstaniu się z Panem Jezusem, uwiadomioną została o Jego pojmaniu, udała się natychmiast do Jerozolimy. Widok, jaki

„O zboczeniach w pobożności” I. Szukając przykładów życia w Najświętszej Pannie według porządku, jakiśmy sobie założyli, bierzemy z żywota tej Matki wszelkiej mądrości i wszelkiej

„Pobożność Maryi” I. Święty Łukasz Ewangelista, najświetniejszy pod względem formy, opowiadacz życia i czynów Jezusa i Maryi, pełnymi prostoty słowami, czyni wielkie wrażenie i przenosi

„Bojaźń Boża w Najświętszej Pannie” I. Jak cnoty teologalne i cnoty moralne, tak i dary Ducha Świętego przyświecają nam w życiu Matki naszej ukochanej, Matki

„Męstwo Maryi” I. Pan Jezus przebywał w wiosce zwanej Betania, o dwie mile od Jerozolimy, a według św. Bonawentury było to w domu Marii i

„O cnocie wstrzemięźliwości” I. Szukać przykładów tej cnoty w życiu Maryi byłoby zupełnie zbytecznym, całe Jej życie było jednym aktem wyrzeczenia, stojącego wyżej od wszelkiej

„Cnota sprawiedliwości w Najświętszej Pannie” I. „Sprawiedliwy jako palma rozkwitnie, jako cedr na Libanie rozmnoży się”, mówi Psalmista. Widok człowieka sprawiedliwego, jest rzeczywiście tak piękny,