Kategoria: Poulain – 10 wtórnych cech zjednoczenia mistycznego

Na każdym etapie życia duchowego może pojawić się wątpliwość, co do słuszności obranego stanu. Jakakolwiek było, pozostań wierny swojemu wyborowi.

Im dalej w życiu duchowym, tym bardziej dusza pragnie zadośćuczynić za swoje grzechy. W związku z tym zaczyna odważnie lub nawet pogodnie przyjmować cierpienia dnia codziennego, a w dalszych etapach zaczyna się, aż modlić o cierpienie.

Kiedy dusza jest przeniknięta Bogiem to jej naturalnym owocem będzie miłość do Boga i wstręt do grzechu.

W stanach mistycznych odczuwa się miłość, spokój, ale również cierpienie, choćby w postaci nudy. Jak sobie z tym radzić? Św. Teresa radzi się zwierzyć, a tak zostaje przeczekać i robić swoje.

Modlitwa, czytanie, czy odrzucanie roztargnień powoduje zmęczenie, dlatego warto w takich sytuacjach iść poćwiczyć, ograniczyć czas modlitwy i odpocząć. Zdolność do długiej modlitwy to rzadki dar.

Mistyka polega na przykładaniu się do działania Bożego, kiedy umysł zajmuje się Bogiem, a nie sprawami materialnymi i ziemskimi.

Podstawą w stanie mistycznym jest myślenie o Bogu, kosztowanie Go i miłowanie. W trakcie tych czynności pojawiają się roztargnienia, które trzeba traktować jako próbę cierpliwości.

Podczas zjednoczenia mistycznego poznaje się Boga bez udziału zmysłów fizycznych, podobnie jak aniołowie choć w mniej jasny sposób.

Poznanie Boga w zjednoczeniu mistycznym jest niejasne i nie do końca zrozumiałe, nawet dla doświadczających tego.

Krótka lista cech charakteryzujących zjednoczenie mistyczne. Jedną z nich jest brak możliwości wywołania stanów mistycznych, obdarzyć nimi może tylko Bóg.