Christine Niles, Karygodne zaniedbanie ze strony FSSPX

Źródło

Niniejszy artykuł ukazał się w Church Militant 29 kwietnia 2020 i wywołał skandal. Nie jest to pierwszy artykuł cyklu CM o nadużyciach w Bractwie, ale ich kolejność nie odgrywa większego znaczenia, bo przebieg jest zawsze ten sam: najpierw molestowanie, potem przenoszenie, a następnie tuszowanie. W każdy poniedziałek przedstawiać będziemy kolejny artykuł w częściach lub w całości, które prezentowane będą pod jednym obrazkiem, a artykuły te będą ogólnodostępne.

Niestety Bractwo św. Piusa X nie jest żadną alternatywą, pod względem moralnym również. Tak się składa, że piszący te słowa poznał swego czasu osobiście całą ‘wierchuszkę’ FSSPX, to jest:

• biskupa Fellaya,
• ks. Schmidbergera,
• ks. Pflugera, byłego asystenta Fellaya, (bo jest jeszcze inny Pfluger).

Zatem niektóre z omawianych w cyklu Church Militant postaci osobiście poznał i opisywane ich postępowanie opisywane w cyklu nie jest niestety niespójne z pierwszym wrażeniem odebranym przez autora. Co prawda nie podejrzewał ich o tuszowanie pedofilii, bo myślał, że takowa w FSSPX nie występuje, ale odniósł wrażenie, że to jacyś dziwni ludzie i trochę to wszystko za piękne, by mogło być prawdziwe.

Kwadratowe nawiasy z tekście [] pochodzą od Redakcji. Większości z zalinkowanych tam artykułów nie ma już aktualnie w sieci, ale znajdują się one w archiwach internetu, który nie zapomina. W razie możliwości prosimy o wspieranie naszego dzieła, bo nie jest lekko.

   

Sprawa europejska obnaża współudział Bractwa w nadużyciach seksualnych

Najnowsze oświadczenie Bractwa Św. Piusa X (FSSPX) – trzecie jak dotąd od czasu opublikowania przez Church Militant pierwszego w swoim rodzaju exposé opisującego szczegółowo dziesięciolecia nadużyć i tuszowania w jego szeregach – ponownie nie oferuje szczegółowego obalenia wszelkich przypadków nadużyć seksualnych ujawnionych przez nasze dochodzenie.

Choć oświadczenie to zasługuje na wiele krytyki, w szczególności zwracamy uwagę na twierdzenie FSSPX, że w naszym exposé donosimy o kilku przypadkach nadużyć w Europie

„głównie przy użyciu skróconych relacji zaczerpniętych z gazet lub blogów”.

Bractwo św. Piusa powinno jednak zauważyć, że Church Militant jest w bezpośrednim kontakcie z ofiarami i świadkami z Europy, a także z innych części świata, dlatego też opieramy się bezpośrednio na źródłach, a nie na relacjach pochodzących jedynie „z gazet lub blogów”.

W przeciwieństwie do prób FSSPX przedstawiania tego i innych europejskich przypadków nadużyć seksualnych i tuszowania ich przez FSSPX jedynie jako „procesu medialnego” prowadzonego przez Church Militant, w Belgii miał miejsce rzeczywisty proces, podczas którego prokurator w sądzie nie tylko publicznie oskarżył FSSPX za współudział w narażaniu dzieci na niebezpieczeństwo oraz o krzywdzenie ich, ale upierał się przy tym, że samo Towarzystwo powinno zostać postawione przed sądem.

„Bractwo Św. Piusa X powinno było stanąć przed sądem”

– argumentował prokurator Stéphane Lempereur w ostatnim dniu procesu skazanego obecnie pederasty ks. Frédérica Abbeta FSSPX w 2017 r. skazanego na karę więzienia za molestowanie chłopców w akademii L’École de Notre Dame Bractwa w Brukseli w latach 2010–2011.

„Ich odpowiedzialność jest przerażająca” – powiedział. „Nie zawsze możemy ukrywać sprawy i pozwalać drapieżnikowi przebywać w pobliżu dzieci”.

Według raportu brukselskiego z 2017 r .

„Cała dokumentacja wykazała poważne dysfunkcje występujące w Bractwie Św. Piusa X”.

Najbardziej potępiający zarzut skierowano przeciwko księdzu FSSPX ks. Benoît Wailliez, ówczesnemu przeorowi kaplicy FSSPX, w której mieszkał Abbet – pod tym samym dachem, co szkoła FSSPX. W sądzie przedstawiono utrwalone na taśmie nagranie audio sprzed sześciu lat, w obecności Wailliez wezwanego w charakterze świadka, które ujawniło, że Wailliez został wówczas poinformowany o upodobaniu Abbeta do chłopców, ale nie podjął żadnych kroków, aby trzymać go z dala od dzieci.

Wailliez został ostro skrytykowany za zatajenie dowodów dźwiękowych, które potwierdziłyby twierdzenia ofiar, w ramach próby ukrycia własnego współudziału.

Nagrania audio zawierają obciążające wypowiedzi Abbeta, w których powiedział Wailliezowi podczas omawiania zarzutów z lat 2005/2006:

„Poszedłem do biskupa Fellaya. Od czasu tej afery z 2006 roku czuję się tak, jakby wyzwoliła ona we mnie… mm … Mam pokusy.”

W innym miejscu nagranej rozmowy powiedział coś, co wyglądało na przyznanie się do molestowania trzech chłopców w akademii w Brukseli:

„Pewne rzeczy mogły się wydarzyć”.

Według matki jednego z chłopców molestowanych przez Abbeta, która rozmawiała bezpośrednio z Church Militant, Wailliez faktycznie powierzył Abbetowi opiekę nad akademikiem [sypialnią] chłopców – nie tylko zapewniając mu pełny i całkowity dostęp do uczniów, ale także dając mu władzę oraz rolę [opiekuna], którą wykorzystywał do wykorzystywania seksualnego ofiar w wieku zaledwie sześciu lat.

Co gorsza, Abbet przybył do Brukseli ze znaną historią zarzutów o molestowanie i 10-letnim zakazem przebywania w towarzystwie dzieci – zakazem, który niemal natychmiast został zniesiony przez ówczesnego Przełożonego Generalnego bp. Bernarda Fellaya.

10-letni zakaz dla ks. Abbeta

Trybunał FSSPX w Szwajcarii osądził Abbeta przed sądem kościelnym w 2006 roku w związku z zarzutami o molestowanie na obozie dla chłopców, który prowadził w Valais kilka lat wcześniej, a także w związku z oskarżeniami o molestowanie z czasów, gdy Abbet przebywał w Argentynie. Trybunał powstał w wyniku przekonania przez FSSPX zrozpaczonych rodziców ofiary, aby nie zwracali się do mediów, obiecując, że „zajmą się” tą sprawą.

Zamiast tego sąd kanoniczny wszczął coś, co krytycy nazwali procesem pokazowym zakończonym uniewinnieniem Abbeta – ale nie było to oświadczenie o niewinności: sędzia kościelny nałożył na Abbeta 10-letni zakaz przebywania w towarzystwie dzieci, nakazując ówczesnemu przełożonemu generalnemu bp. Bernard Fellay’owi, aby pod żadnym pozorem nie pozwalał Abbetowi przebywać w pobliżu dzieci przez co najmniej dekadę.

Co zrobił Fellay? W ciągu dwóch miesięcy od wydania tego dekretu przełożony generalny ogłosił przydział Abbeta do przeoratu w Brukseli – na tym samym terenie i pod tym samym dachem, co akademia FSSPX, z wewnętrznym korytarzem łączącym pomieszczenia mieszkalne Abbeta z akademikami chłopców, z którego miał korzystać po to, by wkradać się do łóżek uczniów i molestować ich.

„W 2006 roku [Abbet] był sądzony kanonicznie za wydarzenia z 2005 roku w Szwajcarii i pomimo jego uniewinnienia, sędzia kościelny nakazał Przełożonemu Generalnemu, bp. Fellayowi, umieszczenie go „na wspomniany okres 10 lat na placówce duszpasterskiej, która uchroniłaby go przed wszelką rozwiązłością cum pueris i adolescentibus [„z dziećmi i młodzieżą”]” (wyrok kanoniczny z 6 czerwca 2006 r.)”

– jak wynika to ze wspólnego oświadczenia opublikowanego przez trzy europejskie grupy praw ofiar.

„Dwa miesiące później bp Fellay umieścił Frédérica Abbeta w Brukseli pod tym samym dachem, co szkoła” – zauważa.

Nowe zadanie ogłoszono w sierpniu i miało ono obowiązywać we wrześniu. Fellay wysłał Abbeta do zamieszkania przy Rue de la Concorde w Brukseli, obiekcie łączącym siedziby władz dystryktu BeNeLux (Belgia, Holandia i Luksemburg), lokalnego klasztoru w Brukseli oraz szkoły z internatem (Notre-Dame de la Sainte Espérance).

O jego natychmiastowym przydzieleniu po dekrecie kanonicznym świadczy list z 3 września 2006 roku napisany przez ówczesnego przełożonego ks. Jürgena Wegnera (obecnie przełożony dystryktu USA), który ogłasza rychłe przybycie ks. Abbet do wspólnoty.

„Nasza cierpliwość została nagrodzona!” – pisze Wegner, ogłaszając w Brukseli nowego księdza. „To mnie nieco odciąży i pozwoli mi częściej odwiedzać inne przeoraty i kaplice w dystrykcie”.

Wyciąg z ks. List Jürgena Wegnera z 3 września 2006 roku ogłaszający przybycie ka. Frédérica Abbeta, i przyznanie się do tego, że jego obecność odciążyłaby Wegenera na czas jego podróży do „innych przeoratów i kaplic w dystrykcie”.

Nie można ignorować współudziału ojca Jurgena Wegnera w molestowaniu Abbeta. Przełożony okręgu regionu BeNeLux i ówczesny przeor kaplicy w Brukseli Wegner został wcześniej poinformowany o postępkach Abbeta i polecono mu sprawować nadzór nad tym księdzem.

Mimo to Wegner pozwalał Abbetowi na słuchanie spowiedzi dzieci od pierwszego dnia jego pobytu, często zostawiając Abbeta samego, podczas gdy Wegner podróżował w związku z różnymi obowiązkami i zadaniami.

Grupy Praw Ofiar potępiają FSSPX

Takie karygodne zaniedbania ze strony FSSPX do tego stopnia zszokowało organizacje działające na rzecz praw ofiar, że trzy z nich wspólnie opublikowały oświadczenie potępiające Bractwa za sposób postępowania w sprawie Abbeta.

Wbrew twierdzeniu FSSPX, jakoby w sprawie Abbeta „w pełni współpracowało z władzami” – w twierdzeniu przedstawionym zaledwie kilka dni temu w drugim oświadczeniu w odpowiedzi na Church Militant (oświadczenie, które zostało już usunięte) – jego postępki były zatajane podczas procesu:

Kiedy rodziny ofiar belgijskich dowiedziały się z innych źródeł [o ks. Abbet] FSSPX stawiało im różne przeszkody: najpierw odmawiając skontaktowania się ze szwajcarską ofiarą [Abbeta, t.j. chłopca molestowanego na obozie w 2005 roku] lub nawet podania jej tożsamości, a następnie wymagając od nich skorzystania z pomocy specjalnie wynajętego w tym celu prawnika – prawnika bardzo szczególnego rodzaju: parafianina kaplicy genewskiej FSSPX, który zachowywał się bardziej jak wielbiciel bp. Fellay niż jak prawnik, traktując rodziny belgijskie ze szczególną pogardą i systematycznie utrudniający im kontakt ze szwajcarską ofiarą [Abbeta]. Nie widzimy tam współpracy z wymiarem sprawiedliwości.

Ostateczny wyrok sądu potępia także rolę FSSPX w dostępie Abbeta do dzieci, gdyż skład sędziowski oskarża FSSPX o wspieranie zachowań „kryminogennych” (termin oznaczający promowanie powtarzającej się przestępczości).

„W swoim wyroku sędziowie apelacji określili ten kontakt z dziećmi jako «kryminogenny» (artykuł La Capitale z 14 XII 2017 r.)” – czytamy w oświadczeniu. „Dlatego jedynie poprzez staranne tłumienie opinii czterech sędziów, prokuratora królewskiego i trzech sędziów Bractwo Św. Piusa X udaje się sprawiać wrażenie, że podjęło właściwe działania”.

Od tego czasu Church Militant dowiedział się, że Abbet żądał odbycia kary więzienia w Szwajcarii, a nie w Belgii, a sąd przychylił się do jego prośby. Jednakże zamiast spędzić chociaż jeden dzień w [szwajcarskim] więzieniu, Abbet przechadzał się swobodnie po mieście Fully na południu Szwajcarii, do którego uciekł z Belgii przed wydaniem wyroku skazującego.

Podczas przesłuchania FSSPX poinformowało rodziny ofiar, że Abbet został wydalony z jego szeregów, nie podało jednak żadnego wglądu w miejsce jego pobytu.

Nowe ofiary, nowe zarzuty

Od czasu naszego exposé w Spotlight Church Militant nie tylko został zasypany publicznymi i prywatnymi deklaracjami wsparcia, ale skontaktowało się z nami więcej ofiar, ujawniając jeszcze dalsze zarzuty nadużyć i tuszowania [ich w kręgach Bractwa]. Ofiary te serdecznie nam dziękowały, że w końcu daliśmy im głos, i błagały, abyśmy w dalszym ciągu ujawniali nadużycia i tuszowanie faktów, które zbyt długo mogły kryć się w szeregach Bractwa.

Jesteśmy do tego zobowiązani.

Samo Towarzystwo przyznaje, że zostało zasypane telefonami, e-mailami i wiadomościami żądającymi pociągnięcia sprawców do odpowiedzialności oraz, że pojawiły się nowe zarzuty przeciwko FSSPX. W poście na Facebooku na stronie FSSPX na Facebooku (post, który w środę został usunięty bez wyjaśnienia), notatka brzmi:

„Od piątku okręg amerykański otrzymał ogromną liczbę e-maili, rozmów telefonicznych i postów w mediach społecznościowych dotyczących jego zaangażowania w przejrzystość, w tym dodatkowe informacje dotyczące zarzutów nadużycia [seksualnego]” – czytamy w poście. „Okręg USA analizuje posiadane informacje, aby zweryfikować ich wiarygodność, współpracując jednocześnie z odpowiednimi organami prawnymi w celu sprawdzenia, które sprawy Okręg może obecnie komentować”.

;

Jeden z członków rodziny europejskiej ofiary duchowieństwa FSSPX napisał do Church Militant:

“Stara gra FSSPX Divides Ut Regnas [„Dziel i rządź”] jest toku: ale teraz już nie działa. Ofiary wiedzą, jak korzystać z Internetu i telekomunikacji międzykontynentalnej. Ofiary i ich rodziny na całym świecie w końcu nawiązują kontakt (to premiera) i, jak głosi narodowe motto Belgii, L’union fait la force [„Jedność czyni siłę”] — co w zasadzie oznacza to samo, co narodowe motto waszego kraju [USA] Ex unitate vires [„Od jedności siły”]”.

Do dziś kierownictwo FSSPX nie przyznało się jeszcze do roli, jaką odegrało w narażaniu dzieci na niebezpieczeństwo, czy to poprzez natychmiastowe naruszenie przez Fellaya zakazu wydanego przez sąd kościelny FSSPX nałożonego na Abbeta, czy też przez działania Wegnera, które natychmiast umożliwiły Abbetowi słuchanie spowiedzi dzieci i brak nadzoru nad księdzem lub przez zatajanie przez Waillieza obciążających dowodów przez sześć lat. Zamiast tego Towarzystwo powtarza pusty frazes, który zawsze powtarzało od czasu wyroku w 2017 r.: „FSSPX w pełni współpracowało z władzami”.

Oświadczenie trzech grup praw ofiar z 10 stycznia 2018 r. w sprawie ks. Abbeta opublikowano w całości tutaj (tłumaczenie robocze Church Militant):

Po niedawnym wyroku skazującym w wyniku apelacji (13 grudnia) tradycjonalistycznego księdza Frédérica Abbeta za akty pedofilii w Belgii, FSSPX (Towarzystwo św. Piusa X) opublikowało komunikat prasowy, w którym gratuluje sobie roli w tej sprawie. AVREF (Aide aux Victimes des dérives de mouvements Religieux en Europe et à leurs Familles [Pomoc ofiarom pochodzącym z ruchów religijnych w Europie oraz ich rodzinom]), stowarzyszenie La Parole Libérée i szwajcarska grupa SAPEC (Wsparcie dla osób molestowanych w związku z władzą religijną) pragną przypomnieć kilka udokumentowanych faktów.

W swoim akcie oskarżenia Prokurator Generalny [Belgii] pogrążył Bractwo Św. Piusa X, posuwając się nawet do stwierdzenia, że ​​„powinno stanąć przed sądem” (artykuł w „The Last Hour”, 24.X.2017).

Przypomnijmy, że jeśli FSSPX przedstawiło dowody pozwalające na skazanie ks. Frédéric Abbet, to zdecydowało się na ten krok dopiero pomiędzy pierwszą rozprawą a apelacją. W trakcie śledztwa zataiło informacje, ukrywając fakt, że Frédéric Abbet był zamieszany w Valais od 2005 r. w podobne czyny. AVREF posiada przekonujące dokumenty na ten temat.

Kiedy rodziny ofiar belgijskich dowiedziały się z innych źródeł o tej uciążliwej przeszłości, FSSPX ustawiło blokady [informacyjne] na różne sposoby: najpierw odmawiając skontaktowania ich ze szwajcarską ofiarą lub nawet podania jej tożsamości, a następnie żądając od nich udania się do specjalnie wynajętego w tym celu prawnika – prawnika bardzo szczególnego rodzaju: parafianina kaplicy genewskiej FSSPX, zachowującego się bardziej jak wielbiciel bp. Fellay niż prawnik, traktującego rodziny belgijskie ze szczególną pogardą i systematycznie utrudniającego im kontakt ze szwajcarską ofiarą. Nie widzimy tam współpracy z wymiarem sprawiedliwości.

Wręcz przeciwnie, Bractwo z Écône [seminarium FSSPX w Szwajcarii] było kwestionowane i tak być musi za to, że umieściło ks. Frédéric Abbeta pod jednym dachem ze swoją szkołą z internatem w Brukseli, kiedy to samo FSSPX podejrzewało go o molestowanie w następstwie sprawy z 2005 roku. W swoim wyroku sędziowie apelacji określili ten kontakt z dziećmi jako „kryminogenny” [„podsycanie lub promowanie powtarzającej się przestępczości”] (artykuł La Capitale, 14.XII.2017). Dlatego tylko poprzez staranne wyciszenie opinii czterech sędziów, prokuratora królewskiego i trzech sędziów Bractwu Św. Piusa X udaje się sprawiać wrażenie, że podjęło właściwe działania.

Sygnatariusze stowarzyszenia pomocy ofiarom zauważają także wyraźne zaniedbanie ks. Benoît Waillieza, który został wyraźnie i pilnie ostrzeżony przez matkę ucznia o ryzyku pedofilii ze strony Frédérica Abbeta, a który nie podjął żadnych działań. AVREF posiada kopię tego oświadczenia. Pamiętajcie też, że ks. Benoît Wailliez czekał sześć lat na przedstawienie ważnych dowodów podczas rozprawy apelacyjnej.

Wreszcie sygnatariusze stowarzyszenia zauważają, że nie chodzi tylko o to, że ks. Frédéric Abbet miał zakaz kontaktowania się z dziećmi przez 10 lat. W 2006 roku został kanonicznie osądzony w Szwajcarii za wydarzenia z 2005 roku i pomimo jego uniewinnienia sędzia kościelny nakazał przełożonemu generalnemu bp. Fellayowi umieszczenie go „w ciągu wspomnianych 10 lat na placówkach duszpasterskich, które uchronią go od wszelkiej rozwiązłości cum pueris i adolescentibus [„z dziećmi i młodzieżą”]” (wyrok kanoniczny z 6 czerwca 2006 r.). Dwa miesiące później bp. Fellay przydzielił Frédérica Abbeta w Brukseli [do placówki] pod tym samym dachem co szkoła.

Teraz Bractwo Św. Piusa X przygotowuje się do kanonicznego procesu ks. Frédéric Abbet po raz drugi, tym razem z mandatu Kongregacji Nauki Wiary. Czy władze Watykanu są świadome tego, że wymierzają sprawiedliwość w imieniu biskupa, który podeptał wyrok kanoniczny, którego atrament ledwo wysechł? Jak możemy ufać takiej „sprawiedliwości”? Nadszedł czas, aby władze rzymskie zrozumiały, że ryzykują dalsze obrażanie ofiar i niszczenie wiarygodności tego, co przedstawiają jako „walkę” z wykorzystywaniem seksualnym.

W każdym razie AVREF, La parole libéré i Grupa SAPEC stoją po stronie ofiar i ich rodzin, udzielając im porad psychologicznych lub w ramach procesów kanonicznych lub cywilnych. Po tym ważnym zakwestionowaniu postępowania FSSPX jest rzeczą nieuniknioną, by Towarzystwo przejęło swoje obowiązki, karne i cywilne.

AVREF przypomina, że ​​zajmowało się sprawą Frédérica Abbeta w swojej „Czarnej Księdze FSSPX” [„Le Livre Noir de la Fraternité Sacerdotale Saint-Pie X”] i ogłasza, że ​​opublikuje rozszerzoną wersję tej Czarnej Księgi na początku 2018 r.

10 stycznia 2018 r

Czarna Księga FSSPX sama w sobie stanowi (według słów rzecznika okręgu USA Jamesa Vogela) „kopalnię złota” zawierającą zarzuty nadużyć seksualnych, godną dalszego dochodzenia przez każdego nieustraszonego dziennikarza, który zechce sprawę podrążyć.

Przeczytaj ten artykuł w języku francuskim .