Vincenzo Camuccini, „Morte di Cesare”, 1798, Kiedy Cezar ginął pod ciosami wrogów spostrzegłszy między nimi Brutusa swojego protegowanego, którego uważał za bliskiego przyjaciela, wtedy zawołał z goryczą: Et tu Brute, et tu quoque fili mi – „I ty Brutusie i ty także mój synu?” I być może nie tak bolały…
Pełen dostęp dla subskrybentów.
Zostań subskrybentem i przejdź do Rejestracji.
Najnowsze komentarze